Ukrayna və Polşanın Azərbaycandakı səfirliklərinin təşkilatçılığı ilə Bakıda  Ukrayna müharibəsinə həsr olunan  “Ana, mən müharibə istəmirəm” adlı uşaq rəsm sərgisinin açılış mərasimi keçirilib.

Sərgidə nümayiş olunan rəsmlər müxtəlif yaşlı uşaqların işğalı necə gördüklərindən bəhs edir. Əsərlərdə müharibəyə son qoymaqla bağlı çağırışlar da yer alıb. 

Ukraynadakı dağıntılarla bağlı qısa videoçarxların nümayişindən sonra  Polşanın Azərbaycandakı səfiri Rafal Poborski çıxış edərək deyib ki, Ukraynada müharibə hələ bitməyib və bunun nəticəsində insanlar həyatlarını itirir. Bildirib ki, Ukraynanın humanitar yardıma ehtiyacı var.  Rusiyanın təcavüzünə qarşı birgə mübarizə aparılmalıdır. 

Azərbaycanın Ukraynaya fəal dəstək verən ölkələr sırasında olmasını yüksək qiymətləndirən səfir vurğulayıb ki, Azərbaycan müharibənin nə olduğunu və onun nəticələrinin nə qədər dəhşətlər yaratdığını yaxşı bilir: “Sərhəddə baş verən son hadisələr zamanı həlak olanların bütün yaxınlarına başsağlığı verirəm. Mən həm Azərbaycana, həm Ukraynaya sülh arzulayıram”. 

Ukraynanın Azərbaycandakı səfiri Vladislav Kanevski öz növbəsində son həftələr Ukrayna ordusunun öz ərazilərinin bir hissəsini Rusiya işğalından azad etdiyini deyib. Səfir vurğulayıb ki, bu dəhşəti dayandırmaq üçün daha çox dəstəyə ehtiyac var. Müharibə milyonlarla ukraynalını evlərini tərk etməyə məcbur edib. Uşaqların münaqişədən əziyyət çəkməsi və ölməsi xüsusilə kədərlidir.  Ukraynalı diplomat həmçinin müharibə zamanı humanitar yardım göstərdiyinə görə Azərbaycana təşəkkür edib.

Xatırladaq kı, bu ümumi layihə müharibə şahidlərinin inanılmaz təsirli ifadələrini - Polşalı uşaqlar tərəfindən 1946-cı ildə yaradılmış, İkinci Dünya Müharibəsi və Alman və Sovet işğalı (1939-1945) təcrübələrini əks etdirən tarixi rəsmləri və Rusiyanın Ukraynaya davam edən təcavüzünü təqdim edən müasir rəsmləri təqdim edir. Sərgidə nümayiş etdirilən şəkillər sübut edir ki, yer və zamandan asılı olmayaraq müharibə həmişə böyük bəladır və fiziki və psixoloji cəhətdən ən həssas olan uşaqlara zərər verir. Tarixi və müasir rəsmlər arasında oxşarlıq diqqəti çəkir. Uşaqlar tanklar, bombalar atan təyyarələr, yanğınlar və partlayışlar çəkirlər. Yaralıları və ölənləri, dağılmış evləri, məzarları çəkirlər. Özlərini və ailələrini çəkirlər, evakuasiya çəkib qaçırlar. Lakin onlar həm də gələcəyə ümid və arzularını çəkirlər.

Sərgilərin kuratorları döyüş, işğal, ailə, repressiya, müqavimət, dağıntı, qələbə-ümid kimi tematik qruplarda şəkillər və sözləri bir araya gətirməklə İkinci Dünya Müharibəsinin dəhşətləri ilə Rusiyanın Ukraynadakı vəhşiliklərinin nə qədər oxşar olduğunu vurğulamaq istəyiblər. Ancaq sərginin həm də universal mənası var - hər bir hərbi münaqişədə mülki əhalinin, onların arasında olan uşaqların taleyi və iztirabları eynidir.

Sərginin təşkil etdiyi rəsmlər və mətnlər Varşavadakı Müasir Rekordlar Mərkəzi Arxivindən (AAN) və Kiyevdə yerləşən “Ana, mən müharibə görürəm/Мамо, я бачу війну” layihəsindən əldə edilib. Sərgidə nümayiş etdirilən Polşa müharibəsi mövzulu rəsmlər uşaqlar tərəfindən kortəbii şəkildə, eləcə də 1946-cı ildə Polşa Respublikası Təhsil Nazirliyinin icazəsi ilə ibtidai məktəblərdə keçirilən müsabiqəyə cavab olaraq yaradılıb.  Rusiyanın işğalından sonra ukraynalı uşaqların yaratdığı müasir rəsmlər uşaqların müharibəni necə yaşadıqlarına həsr olunmuş dünyada ilk rəqəmsal incəsənət arxivi olan “Ana, Mən Müharibə Muzeyi (MISW Muzeyi)” tərəfindən toplanıb (muzey blokçeyn üzərində qurulub) .

Reportyor.az