Stanford Universitetinin alimləri tərəfindən aparılan son bir araşdırma göstərib ki, yaşlanma bədənə xərçəngin inkişafına qarşı bir növ qoruma təklif edə bilər.

Nature Aging-ə görə, laboratoriya siçanları üzərində aparılan təcrübələr göstərib ki, yaşlı siçanlarda ağciyər şişləri gənc siçanlarda müşahidə olunan sürətin təxminən üçdə birində ortaya çıxır və hər iki qrupda eyni xərçənglə əlaqəli genetik mutasiyalara baxmayaraq, şiş böyüməsi xeyli yavaş olur.

Tədqiqatçılar ağciyər hüceyrələrinə eyni genetik modifikasiyaları tətbiq etməzdən əvvəl təxminən iki il - siçanların qocalmasına qədər - gözləyiblər. Onlar şişlərin gənc siçanlarda tez-tez və sürətlə ortaya çıxdığını, ağciyər toxumasının böyük hissələrinə yayıldığını, yaşlı siçanlarda isə kiçik qalan daha az şiş inkişaf etdiyini aşkar ediblər.

Alimlər müəyyən təbii yaşla bağlı dəyişikliklərin - məsələn, gen tənzimlənməsi, DNT sabitliyi və immun sisteminin funksiyası - gözlənilmədən şişlərin yaranmasını yavaşlatmağa kömək edə biləcəyini irəli sürürlər. Tədqiqat həmçinin PTEN geninin rolunu vurğulayıb: onun inaktivləşdirilməsi gənc siçanlarda sürətli xərçəng böyüməsinə səbəb olub, lakin yaşlılarda heç bir nəzərəçarpacaq təsir göstərməyib.

Tapıntılar göstərir ki, məlum çatışmazlıqlarına baxmayaraq, qocalma bəzi hallarda xərçəngin inkişafına qarşı qoruyucu amil rolunu oynaya bilər. Bu mexanizmlərin başa düşülməsi xərçəng tədqiqat modellərinin necə qurulduğunu dəyişdirə və müalicə üçün yeni yollar aça bilər.

Reportyor.az 


KARUSEL / CƏMİYYƏT